ខ្ញុំជាកវីនិពន្ធខ្មែរម្នាក់ដែលមានបំណងចង់ចែករំលែក ចំណេះដឹងខាងវិស័យនិពន្ធស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ ដល់ កុលបុត្រកុលធីតាខ្មែរជាទីស្រឡាញ់គ្រប់រូបដែលចង់ចេះ។
កំណាព្យ ស្អប់! បទផ្កាឈូករីក(ពាក្យ៧) ស្អប់ពួកពាលព្រើល ទើបជួបប្រាជ្ញ ស្អប់ចិត្តកោងកាច ទើបជួបស្លូត ស្អប់ល្ងង់ទើបជួប ពហុស្សូត ស្អប់ខ្ជិលខិលខូច ទើបឧស្សាហ៍ ។ ស្អប់អំពើបាប ទើបជួបបុណ្យ ស្អប់ឫកត្រុនៗ ទើបហានក្លា ស្អប់ពាក្យអមិត្ត ទើបសុខា ស្អប់អាប់ប្រាជ្ញា ទើបខំរៀន ។ ស្អប់ពាក្យអាក្រក់ ទើបជួបល្អ ស្អប់ពាក្យថាក្រ ទើបជួបមាន ស្អប់ពាក្យកំណាញ់ ទើបធ្វើទាន ស្អប់ពាក្យថាឃ្លាន ទើបពេញពោះ ។ ស្អប់អំពើខុស ទើបជួបត្រូវ ស្អប់ពាក្យអាស្រូវ ជួបកិត្តិយស ស្អប់ពាក្យថោកទាប ទើបជួបខ្ពស់ ស្អប់ពាក្យនាំឈ្លោះ ទើបសុខសាន្ត៕៚ ថ្ងៃពុធ ទី៣១ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០១២ និពន្ធដោយ វ៉ែន សុន ទីប្រឹក្សាគណៈកម្មការកណ្តាលនៃសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ
កំណាព្យ ស្អប់!
ReplyDeleteបទផ្កាឈូករីក(ពាក្យ៧)
ស្អប់ពួកពាលព្រើល ទើបជួបប្រាជ្ញ
ស្អប់ចិត្តកោងកាច ទើបជួបស្លូត
ស្អប់ល្ងង់ទើបជួប ពហុស្សូត
ស្អប់ខ្ជិលខិលខូច ទើបឧស្សាហ៍ ។
ស្អប់អំពើបាប ទើបជួបបុណ្យ
ស្អប់ឫកត្រុនៗ ទើបហានក្លា
ស្អប់ពាក្យអមិត្ត ទើបសុខា
ស្អប់អាប់ប្រាជ្ញា ទើបខំរៀន ។
ស្អប់ពាក្យអាក្រក់ ទើបជួបល្អ
ស្អប់ពាក្យថាក្រ ទើបជួបមាន
ស្អប់ពាក្យកំណាញ់ ទើបធ្វើទាន
ស្អប់ពាក្យថាឃ្លាន ទើបពេញពោះ ។
ស្អប់អំពើខុស ទើបជួបត្រូវ
ស្អប់ពាក្យអាស្រូវ ជួបកិត្តិយស
ស្អប់ពាក្យថោកទាប ទើបជួបខ្ពស់
ស្អប់ពាក្យនាំឈ្លោះ ទើបសុខសាន្ត៕៚
ថ្ងៃពុធ ទី៣១ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០១២
និពន្ធដោយ វ៉ែន សុន
ទីប្រឹក្សាគណៈកម្មការកណ្តាលនៃសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ