នឹងនិពន្ធដូចខាងក្រោម
១/ធ្វើគម្រោងឈុតឆាកនៃដំណើររឿងមុនពេលនិពន្ធរឿង
(ក្រោយពេលស្រាវជ្រាវនិងកត់ត្រាឯកសាររួច)
( Plot Cha rt )
ការចាប់ផ្តើម
(តួអង្គឬទីកន្លែង)
|
បញ្ហាចោទ
|
ភាពស្មុគ្រស្មាញ
ឬ ទំនាស់
|
ភាពស្មុគ្រស្មាញ ឬ
ទំនាស់ដល់កំពូល
|
ដំណោះស្រាយ ឬ
ការបញ្ចប់រឿង
|
-ការចាប់ផ្តើមត្រូវបង្ហាញ
ពីបំណងរឿង គឺធ្វើយ៉ាង
ណាឱ្យមានសកម្មភាព ជាកម្លាំងចលករ ដើម្បី
ជំរុញសាច់រឿងឱ្យអ្នក
អាន (ឧ.កុមារ) មានការ
ចាប់អារម្មណ៍ និង ចង់
អានបន្តទៀត។ (ការ
បង្ហាញពីតួអង្គដោយខ្លីៗ
ដើម្បីឱ្យអ្នកអានស្គាល់)
|
-នៅចន្លោះនេះ
អ្នក
និពន្ធត្រូវកត់ត្រាពីផល
វិបាករបស់តួអង្គចំពោះ
ទំនាស់ផ្សេងៗ ដូចជា
ទំនាស់នឹងខ្លួនឯង
ទំនាស់នឹងក្រុមគ្រួសារ
ទំនាស់នឹងធម្មជាតិ ឬ
ទំនាស់ទៅនឹងភាពអត់
ឃ្លានជាដើម។ល។
|
-កន្លែងនេះត្រូវកត់ត្រា
ពីស្ថានការណ៍ឬសកម្ម
ភាពផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្តរបស់តួអង្គដែលកំពុងតែតានតឹង ( ដំណាក់
កាលនេះ កត់ទុកពេល
សរសេរ ដើម្បីធ្វើឱ្យ
សាច់រឿងឡើងខ្ពស់និង
បង្ហាញពីការតស៊ូរបស់
តួអង្គពេលដោះស្រាយ បញ្ហា)។
|
នៅចន្លោះទី៤នេះយើង
កត់ពីទំនាស់ឬស្ថានការ
ណ៍ដែលកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ
ឡើងៗដែលតួអង្គកំពុង
ប្រឈមមុខពិបាកដោះ
ស្រាយ សាច់រឿងឡើង
ដល់កំពូល ធ្វើឱ្យអ្នក
អានចង់ដឹង ពីដំណោះ
ស្រាយ ចង់ចូលរួមដោះ
ស្រាយ និងព្យាយាម
ទាយពីដំណោះស្រាយ
ទៅចុងបញ្ចប់រឿង។
|
ចន្លោះចុងក្រោយគេនេះ
កត់ពីផលសម្រេច
ក្នុងដំណោះស្រាយនៃ
បញ្ហាទំនាស់ក្នុងរឿង
ទាំងមួល ទុកពេលសរ
សេរ ធ្វើយ៉ាងណាឱ្យ
សមហេតុសមផលដូច
ជា តួអង្គទទួលជោគ
ជ័យ /
ផុតទុក្ខព្រួយ/
ភ្ញាក់ខ្លួន។ល។
ធ្វើយ៉ាងណា ឱ្យអ្នក
អានទទួលយកបាន។
|
២- ពេលចាប់ផ្តើមនិពន្ធត្រូវយល់ន័យឱ្យបានច្បាស់«អ្វីទៅហៅថារឿង?»
មានន័យថាបើក្មួយៗពុំយល់ពីពាក្យ"រឿង"នេះទេ ក្មួយពុំអាចនិពន្ធ
ស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍បានល្អទេ។
មានន័យថាបើក្មួយៗពុំយល់ពីពាក្យ"រឿង"នេះទេ ក្មួយពុំអាចនិពន្ធ
ស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍បានល្អទេ។
I/ មុនពេលនិពន្ធរឿង
* រកគំនិតដើម្បីនិពន្ធរឿង
1-ដើម្បីមានគំនិត
យើងត្រូវអានសៀវភៅឱ្យបានច្រើន។
2-យើងត្រូវចេះសង្កេតពិនិត្យពីសង្គម
តើមានអ្វីកើតឡើង?
3-ត្រូវរកវត្ថុ
“ពីរ” ដែលផ្ទុយគ្នា
គឺមិនទំនាក់ទំនងនឹងគ្នា(ជាពិសេសចំពោះរឿងកុមារ)។
៤-ម្យ៉ាងទៀត បើអាចគូររូបបានក៏អាចឱ្យយើងមានគំនិតក្នុងការនិពន្ធរឿងបានដែរ។
II/ទាំងមុនពេលនិពន្ធ និងពេលកំពុងនិពន្ធ យើងត្រូវគិត ៣ ចំណុចគឺ
1-បញ្ហា (ចោទ) Problem.
2-តួរឿង(ចង) Complication សំខាន់គិតពីលក្ខណៈរបស់តួអង្គ(Charater)
3-គិតពីការបញ្ចប់រឿង(ស្រាយ) ។
III/ពេលសរសេររឿង (តើចាប់សរសេរពីណាទៅណា?)
1-សរសេរពីសេចក្តីផ្តើម (ចោទ) ត្រូវប្រើពាក្យដូចជា « ថ្ងៃមួយ..., ពេលមួយ... , យប់មួយ...(
កាលដើមឡើយ ឬកាលពីយួរលង់មកហើយ
)បានឃើញ... ។ល។គឺសរសេរសេចក្តីផ្តើមយ៉ាងណាឱ្យអ្នកអានឆ្ងល់ ប៉ុន្តែកុំប្រើពាក្យកាលពីព្រេងនាយ»។
2-សរសេរពីតួរឿង ( ចង
) គឺសរសេរពីដំណើររឿង ដូចជា « រំពេចនោះ
, ពេលនោះ... , ប្រសិនបើ
, ហេតុអ្វី? , ព្រោះអ្វី? ។ល។
ទាំងនេះគឺជាពាក្យគន្លឹះ(សម្រាប់និពន្ធរឿងខ្លី)។
3-សរសេរបញ្ចប់រឿង ( ស្រាយ
) ត្រូវប្រើពាក្យដូចជា
« បន្ទាប់មក . . . ឬ
ចាប់ពីពេលនោះមក .
. . ។ល។ »
*ចំណាំ:
ការសរសេររឿង «ចាប់ពីសេចក្តីផ្តើម
តួរឿង និងបញ្ចប់រឿង» ត្រូវសរសេរដកស្រង់ពីក្នុងគម្រោងឈុតឆាកដំណើររឿងដែលយើង
បានកត់ត្រាដំបូងបង្អស់ ទៅតាមលំនាំនៃចន្លោះនីមួយៗ ដូចជា « ការផ្តើមរឿង, បញ្ហា(ចោទ), ភាពស្មុគ្រស្មាញ(ទំនាស់), ភាពស្មុគ្រស្មាញ
(ទំនាស់) ដល់កំពូល, ដំណោះស្រាយ
(បញ្ចប់រឿង)»។
ប៉ុន្តែចំពោះរឿងកុមារ«តួអង្គ»កុំយកតួអង្គណាដែលក្នុងប្រទេស
យើងគ្មាន។ ឧ. ដូចជាសត្វកង់គូរូ
ឬសត្វផាន់តា(ខ្លាឃ្មុំនៅស្រុកចិន)ជាដើម ។ល។
៣/ របៀបនិពន្ធរឿងប្រឌិតសម្រាប់កុមារ
( ថ្នាក់ទី១ )
1-សៀវភៅដែលនឹងបោះពុម្ព មានចំនួន២០ទំព័រយ៉ាងច្រើន គិតទាំងគម្រប។
2-ទំព័រនីមួយៗ
នឹងមានអក្សរយ៉ាងច្រើនបំផុត២បន្ទាត់ដែលមានប្រយោគខ្លីៗ ឬមាន១បន្ទាត់
យ៉ាងវែងល្មម ដោយមានអមរូបភាពពណ៌ធម្មជាតិ។
3-រឿងនីមួយៗត្រូវសរសេរឱ្យទាក់ទងទៅនឹងប្រធានបទ
សីលធម៌ ពលរដ្ដវិទ្យា និងភាសាខ្មែរថ្នាក់ទី១ស្របតាមសៀវភៅកម្មវិធី
សិក្សា របស់ក្រសួងអប់រំ យុវជននិងកីឡា។
4-សាច់រឿងនីមូយៗ
ត្រូវសរសេរពី១២ ទៅ១៤ប្រយោគ។ ហើយប្រយោគនីមួយៗត្រូវតែជាប្រយោគងាយយល់
និងខ្លីល្មម។
5-ការប្រើប្រាស់ពាក្យនៅក្នុងប្រយោកនីមួយៗត្រូវស្រង់ចេញពីសៀវភៅកម្មថិធីសិក្សាថ្នាក់ទី១របស់ក្រសួងអប់រំ
យុវជននិងកីឡា។
( សូមមើលបញ្ជីពាក្យដែលបានចែកជូន)។
6-វឿងនីមួយៗត្រូវមាន «ការចាប់ផ្តើមរឿង(សំខាន់តួអង្គនិងទីកន្លែង)/ បញ្ហា,ចោទ/ ភាពស្មុគ្រស្មាញ,ទំនាស់/ ភាពស្មុគ្រស្មាញដល់កំពូល( ទំនាស់ដល់កំពូល ) និងដំណោះស្រាយ,ការបញ្ចប់រឿង។
7-ពេលនិពន្ធរឿងប្រឌិតត្រូវគិតពីធាតុសំខាន់ៗដូចខាងក្រោមនេះ
ក/ត្រូវគិតអំពី «គំនិតរឿង»
គោលគំនិតរឿងជាបំណងរបស់អ្នកនិពន្ធ
ដែលបំពេញបន្ថែមន័យដើម្បីគាំទ្រប្រធានបទរឿង។
ខ/ត្រូវគិតអំពី «តួអង្គ»
ចំណុចនេះ អាស្រ័យលើអ្នកនិពន្ធជ្រើសរើសរក។ ឧទាហរណ៍ៈ យកតួអង្គជា មនុស្ស, សត្វ, រុក្ខជាតិ
ឬជាវត្ថុ។ល។
ពេលរកតួអង្គបានហើយ អ្នកនិពន្ធត្រូវបញ្ជាក់ពីលក្ខណៈពិសេសរបស់តួអង្គដូចជា«សក់ រូបរាង
កម្ពស់ ពណ៌សម្បុរ ចំណង់
ចំណូលចិត្ត អត្តចរិត កាចឬស្លូត
ខ្ជិលឬឧស្សាហ៍។ល។»
*ការដាក់ឈ្មោះឱ្យតួអង្គៈ ចំណុចនេះសំណាស់ ទោះបីតួអង្គនោះជាមនុស្ស, សត្វ, រុក្ខជាតិ...ក៏ដោយ ក៏អ្នកនិពន្ធត្រូវតែគិតឱ្យបាន
ដិតដល់ជាទីបំផុត ដើម្បីឱ្យកុមារ(អ្នកអាន) ចាប់អារម្មណ៍និងឆាប់ចងចាំឈ្មោះតួអង្គ ( ត្រូវប្រើពាក្យងាយៗខ្លីៗតែពីរោះទៅតាម
ភាសាកុមារទូទៅ )។ ឧទាហរណ៍ៈបូណា គីគី អ៊ូកអ៊ូក
និងចេបចេបជាដើម។ល។
គ/ត្រូវគិតអំពី«ទីកន្លែង»
នៅគ្រប់ទិសទីដូចជា «ក្រោមដី, លើដី, ក្រោមទឹក, ក្នុងព្រៃ, លើអាកាសឬពិភពផ្សេងៗ អ្នកនិពន្ធអាចដាក់តាមការស្រមើស្រមៃ
បាន»។
ឃ/អំពី «បញ្ហា(ចោទ), ភាពស្មុគ្រស្មាញ/ទំនាស់ (ចង), ការសរសេរបញ្ចប់រឿង(ស្រាយ)
ទោះបីតួអង្គជាអ្វីក៏ដោយ អ្នកនិពន្ធត្រូវគិត
អំពីដំណោះស្រាយបញ្ហាជុំវិញសង្គមមនុស្សទាំងអស់»។
No comments:
Post a Comment